Obciążenia grzybicze

Wszystko o grzybicy (candidia)

grzybiczne1Grzybica, drożdżyca, kandydoza, candida, grzybica pochwy, grzybica stóp

Niemal co drugi człowiek jest nosicielem Candida.

Drożdżak ten bytuje w jelicie lub na skórze człowieka, często nie wywołując żadnych objawów chorobowych. Osłabienie odporności, uszkodzenie naturalnej bariery ochronnej organizmu lub zaburzenia w obrębie flory jelitowej, mogą sprawi, że ten w zasadzie nie groźny przybysz zamieszkujący organizm człowieka staje się pasożytem i wywołuje chorobę u swojego gospodarza. Grzybicze zapalnie jelita, powszechnie nazywane grzybicą, drożdżycą lub kandydozą wywołane jest najczęściej przez drożdżaka białego, zwanego po łacinie Candida Albinsis.
Naukowcy zajmujący się tym grzybem, badają w jaki sposób grzybom tym udaje się przenikać z błony śluzowej jelita do głębiej położonych tkanek i do innych narządów.

Znane są: grzybica oskrzeli, grzybica płuc oraz grzybice zewnętrzne: grzybica stóp, paznokci, pochwy, skóry głowy.
Jeżeli bakterie przeniosą się do naszego organizmu przez osłabiony układ odpornościowy, u człowieka rozwija się ostra choroba - inaczej jest w przypadku grzybów. Wnikają one do organizmu w sposób podstępny, niezauważalny.
Osiedlają się na osłabionych błonach śluzowych jelit, skąd zaczynają wędrówkę do innych narządów podkopując zdrowie. Wiedzą doskonale jak się ukrywać i czekają na sposobność, aby zaatakować organizm w chwili osłabienia. Wykrycie grzybicy narządów wewnętrznych jest bardzo trudne, ale niezbędne. Jeśli uskarżamy się na dolegliwości niewiadomego pochodzenia, a wyniki laboratoryjne są w normie, może to być oznaką, że mamy grzybicę.

W normalnych warunkach Candida, w postaci jednokomórkowego drożdżaka żyje w jelicie grubym człowieka ( i licznych zwierząt), dokąd dostaje się zazwyczaj podczas porodu lub tuż po nim, od osób, które mają kontakt z noworodkiem, stąd m.in. pleśniawki. W jelicie grubym, gdy zachowana jest równowaga, drożdżak pobiera z masy kałowej resztki substancji odżywczych i zużywa je na własne potrzeby, przez co nie pozostawia pożywki dla drobnoustrojów napływowych spoza jelita grubego, jednocześnie wydala jako produkt przemiany materii, kilkadziesiąt potężnych toksyn, które uniemożliwiają zasiedlenie jelita grubego przez drobnoustroje chorobotwórcze, a równocześnie zmusza układ odpornościowy do ciągłej czujności. Czyli w normalnych warunkach w jelicie grubym Candida żyje w równowadze z innymi pożytecznymi bakteriami i jest ważnym elementem układu obronnego organizmu.

grzybiczne2Problem zaczyna się wówczas, gdy drożdżak zaczyna się bez kontroli rozrastać, a dzieje się to wtedy, gdy w jelicie zaczyna brakować tzw. Dobrej flory.
Po kuracji antybiotykowej, dobra flora bakteryjna ginie na kilka miesięcy. Jednocześnie antybiotyki stanowią doskonałą pożywkę dla drożdży, na skutek czego zwiększa się ich ilość. Kończy się równowaga i Candida zaczyna dominować, rozmnażając się w nie pohamowany sposób, eliminując nie tylko bakterie chorobotwórcze ale przede wszystkim wszystkie drobnoustroje pożyteczne. Brak bakterii symbiotycznych, produkujących witaminy, doprowadza organizm do awitaminozy. Niedobór witamin prowadzi nieuchronnie do osłabienia skóry i śluzówki., które stają się kolejną pożywką dla drożdżaka. Natrafiwszy na osłabioną tkankę – drożdżak Candida ulega transformacji. Zanurza agresywnie w osłabioną tkankę swoją wypustkę, z której rozrastają się strzałkowate korzenie tworzące tzw. Plechę i z jednokomórkowego drożdżaka przeistacza się w wielokomórczakowego grzyba – pasożyta, z charakterystyczną dla tego gatunku plechą.

Grzybice w śluzówce jelit rozrastają się coraz bardziej, tworząc nadżerki (rodzaj niezabezpieczonych drzwi ) , przez które przedostają się do organizmu szkodliwe substancje (toksyny ), które organizm musi następnie wydalić, czy to w postaci zmian skórnych, czy złogów wewnętrznych takich jak torbiele, cysty lub wrzody. Prócz toksyn dostają się również drobnoustroje, także Candida, który po dotarciu do krwioobiegu może zawędrować i osiedlić się wszędzie tam gdzie napotyka odpowiednie warunki do bytowania tj. Osłabioną tkankę.
Rozwojowi grzybicy sprzyjają: niektóre lekarstwa, (leki immunosupresyjne, sterydy, pigułki antykoncepcyjne oraz antybiotyki ), również jedzenie mięsa ‘’nafaszerowanego’’ antybiotykami, dieta bogata w cukier, niepełnowartościowa, oczyszczona żywność, które są doskonałą pożywką dla Candidy powodują ich jeszcze szybszy wzrost.

Ale trwałe efekty może przynieść tylko likwidacja drożdżaka przy pomocy znanych od wieków metod, czyli zastosowania ziół niszczących te pasożyty, równocześnie z dietą bogatą w błonnik, z jak najmniejszą ilością cukru i węglowodanów.

Lista objawów:

zaburzenia trawienia: biegunki, uporczywe zaparcia, naprzemienne występowanie biegunek i zaparć
częste wzdęcia brzucha: szczególnie po jedzeniu słodyczy lub pokarmów bogatych w skrobie np. makaronu
pociąg do słodyczy i związana z tym nadwaga: grzyby lubią węglowodany i cukier. Jeśli nie dostają ich dostatecznie dużo, dochodzi do niedocukrzenia organizmu, ponieważ grzyby zużywają wszystko na własne potrzeby. Wtedy robi się nam słabo, mamy drżenia mięśniowe i ataki wilczego głodu
ogólne wyczerpanie, osłabienie, uczucie zmęczenia, ogólna niechęć do działania, drażliwość, wahania nastroju bez uchwytnej przyczyny, depresja, nerwica
zaburzenia snu, zawroty głowy, wzmożona potliwość
infekcje, ciągłe przeziębienia, mała odporność, kołatanie serca, bóle w okolicy serca, zadyszka
nawracające zapalenie pęcherza moczowego, zapalenia pochwy, dolegliwości ze strony podbrzusza u kobiet: zapalenie jajników, przewlekłe upławy, wyprysk w okolicy odbytu, to uciążliwy i dla wielu ludzi wstydliwy objaw, swędząca i piekąca wysypka, sączące się krosty w okolicy odbytu
zaburzenia hormonalne, endometrioza, zaburzenia cyku miesiączkowego, PMS, niepłodność
u mężczyzn: zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zaburzenia potencji, niepłodność, prostata
u obu płci: niewyjaśniona niechęć do współżycia płciowego
choroby skóry: łupież, swędzenie i strupy na skórze głowy
trądzik różowaty, trądzik młodzieńczy, egzema, łuszczyca
podwyższone wartości enzymów wątrobowych: nie pijesz wcale alkoholu, lub pijesz niewielkie ilości, a po mimo to masz podwyższone wskaźniki wątrobowe. To może być sygnał, że w twoim jelicie są grzyby, które dokonują fermentacji cukru na alkohol
alergia: grzyby mogą powodować występowanie nietolerancji różnych produktów spożywczych, astma oskrzelowa, atopowe zapalenie skóry
bóle reumatyczne: bóle mięśni, bóle stawów, dna moczanowa, artroza, uciążliwe bóle pleców, bóle karku, próchnica zębów, parodontoza.